‘Die chemo had ik toch wel gedaan als de MammaPrint test iets anders had uitgewezen’
Uit de MammaPrint van Liliane bleek dat ze een Laag Risico op uitzaaiingen heeft en voor de behandeling van haar borstkanker geen chemo hoefde.
‘Omdat ik toch bij de huisarts was voor een oogontsteking, liet ik ook even naar een verdikking in mijn linkerborst kijken. Ik werd doorverwezen naar de mammapoli in het ziekenhuis, waar ik steeds een deurtje verder kwam. Ondanks dat ik me er van tevoren helemaal niet druk om had gemaakt, had ik me door het non-verbale gedrag van de radioloog toch op het ergste voorbereid. Het was inderdaad niet goed en er werd mij een traject inclusief chemo voorgeschreven. Ook kreeg ik te horen wat me te wachten stond. Meteen gaven ze een machtiging voor een pruik, informatie over mijn slijmvliezen die aangetast zouden worden etc. Maar eerst moest ik 21 keer worden bestraald, twee weken daarna zou de chemo starten.’
Voorzichtige artsen
‘Via internet kwam ik de MammaPrint op het spoor. Het ziekenhuis gaf ook aan dat dat tot de mogelijkheden behoorde, maar toch moest ik het in mijn vervolggesprekken met oncologen elke keer weer zelf ter sprake brengen. Ik zei steeds dat ik de test absoluut in wilde zetten, want het gaat om de kwaliteit van mijn leven en het welzijn van mijn gezin.”
De radioloog zei ook dat met name bij tumoren met de kenmerken die ik had de MammaPrint veel verschil zou kunnen uitmaken. Toch vond ik de artsen over het algemeen heel voorzichtig. Daar is natuurlijk een reden voor, want richtlijnen zijn er niet voor niets. Hier en daar voelde ik soms wat weerstand door mijn assertieve houding, maar ik zette door. Ik zou vrouwen op het hart willen drukken om goed door te vragen. Je moet er echt zelf achteraan als je niet binnen de standaardnorm voor MammaPrint valt.’
Net op tijd
Bij mij kwam de uitslag precies op tijd, ik heb een Laag Risico en hoefde geen chemo. Dat voelde ineens zo onwerkelijk. In de dagen erna besefte ik dat er een fors aantal vrouwen niet van de MammaPrint weet en onnodig chemo krijgt. Daarom vind ik het zo belangrijk dat alle vrouwen ervan weten, voor het geval ze ooit met borstkanker te maken krijgen. Eigenlijk zou niemand er om moeten hoeven vragen. Sommige vrouwen zijn zo aangeslagen en volgzaam dat ze gewoon de behandeling die wordt voorgeschreven volgen. Misschien wel ten onrechte. Aan de andere kant geeft het ook veel rust als je juist weet dat je chemo moet doen om echt beter te worden. Voor mijn gevoel heb ik een half jaar aan kwaliteit van leven gewonnen. En je moet toch ook maar afwachten hoe je lichaam überhaupt uit zo’n chemokuur komt.’